Czy nie macie wrażenia, że Prima Aprilis trwa nadal? Niewinne kłamstewka krążą wokół nas, jakby ich niewinność usprawiedliwiała ich istnienie.

Oto ewolucja odpowiedzi Maćka na pytanie:
– Czy się umyłeś?
Zawsze było: – Tak – (bez mrugnięcia okiem)
Wchodzę do łazienki.
– Ale dlaczego wanna jest sucha?
Następnym razem wanna jest mokra.
– Ale dlaczego mydło jest suche?
Następnym razem wanna mokra, mydło mokre.
– Ale dlaczego ręcznik jest suchy?
Następnym razem wanna mokra, mydło mokre, ręcznik mokry.
– Ale dlaczego Ty jesteś brudny?
Wyczerpały się możliwości – już się myje…

To była niewinna historyjka, ale wiąże się z kłamstwem i tym, że od zawsze człowiek próbował różnymi sposobami odkryć prawdę. Najprościej by było, gdyby każdy miał nos Pinokia …

W jaki sposób wykrywano kłamstwo w przeszłości?

Około 1500r. p.n.e ciekawą metodą psychologiczną posługiwali się Indianie. Czernili sadzą ogon osła, a następnie zwierzę umieszczali w ciemnym namiocie. Podejrzany o kłamstwo miał pociągnąć za „magiczny ogon”. Po wyjściu z namiotu sprawdzano jego dłonie – czyste oznaczały kłamstwo.

Około 1000r. p.n.e. w Chinach, przeprowadzano test polegający na wypełnieniu ust podejrzanego o kłamstwo suchym ryżem. Po chwili osoba ta musiała go wypluć i jeśli ryż nadal był suchy, oskarżony był uznawany za kłamcę.
Podstawą tego testu była reakcja fizjologiczna polegająca na zmniejszonym wydzielaniu śliny, kiedy ktoś jest przestraszony lub zestresowany. Metoda nie była wiarygodna i skazywano wielu niewinnych. Suchość w ustach związana jest również z depresją, paniką i poczuciem beznadziejności.

Około 900 r. p.n.e w Indiach próbowano odkryć kłamstwo na podstawie zarumienionej twarzy.

Pamiętacie „Szatana z siódmej klasy”- tam był „magiczny talerz”, który zdemaskował kłamczucha. Na tej bazie oparte są też „Usta prawdy” w Rzymie z magicznymi otwartymi ustami.

W Sparcie i Rzymie kandydata na wojownika ustawiano na skraju urwiska i pytano, czy się boi, a następnie sprawdzano jego cerę, bladą cerę uznawano za oznakę kłamstwa i strącano taką osobę w przepaść. Wypisz, wymaluj Wikingowie z „Asteriksa w służbie Jej Królewskiej Mości”…

W Afryce – podejrzanym o przestępstwo kazano trzymać i przekazywać sobie jajko – ta osoba, która zgniotła jajo, uznawana była za winną z powodu swojej nerwowości.

W średniowieczu stosowano metody oparte na tak zwanym „SĄDZIE BOŻYM”.

Przykładem były testy gorącej i zimnej wody. W teście gorącej wody kazano podejrzanemu wsadzić ręce do kociołka z wrzącą wodą i trzymać przez określony czas. Jeśli nie było poparzeń, osoba uznawana była za prawdomówną.

Podczas testu zimnej wody zrzucano podejrzanego, związanego liną, do zimnej wody. Jeżeli wynurzył się zbyt szybko stwierdzano, że to diabelskie moce mu pomogły i stwierdzano winę. A jeśli się nie wynurzył, znaczyło to niewinność, tylko oskarżony nie zawsze mógł się cieszyć niewinnością, bo często się topił zanim go wyciągnęli.

W miarę upływu czasu, stosowano testy oparte na badaniu pulsu i ciśnienia krwi. Galileusz odkrył zależność emocji od układu nerwowego i krwionośnego.
W 1895r. powstało pierwsze urządzenie, które można uznać za prototyp WARIOGRAFU.

Czy SERUM PRAWDY istnieje?

Filmy szpiegowskie sugerują powszechne stosowanie i skuteczność. Nasuwa się pytanie – dlaczego nie podają takiego eliksiru prawdy w sądach? Przecież oszczędziłoby to czas i pracę sędziów.

Serum prawdy używane było przez policję i służby specjalne w USA, Indiach i Rosji w trakcie przesłuchań. Są to substancje psychoaktywne, dzięki którym można uzyskać od człowieka informacje, których nie może lub nie chce ujawnić.

Obecnie jednak stosowanie serum prawdy w procesie śledczym jest zabronione, ze względu na niebezpieczeństwo dla zdrowia i życia badanego, a poza tym jest traktowane jako forma tortur.

Najstarszym, a jednocześnie jakże skutecznym, ogólnodostępnym i znanym środkiem służącym do ujawnienia prawdy jest oczywiście alkohol, a wiedzieli o tym już starożytni co zachowało się w sentencji: In vino veritas (łac. w winie prawda).

A Wy jakie metody stosujecie do wykrywania kłamstw?

A jeżeli masz ochotę wrócić do poprzednich wpisów kliknij tutaj lub w zakładkę „Blog”.